ARI OTU- FASELYA

                                         

ARI OTU(FASELYA)

  Arı otu, tek yıllık bir bitkidir. Kuzey Amerika kökenlidir. Denizden yüksekliği 500 m ye kadar olan bölgelerde ve daha çok kayalık, taşlık arazilerde görülmektedir. Önceleri erozyon kontrolü, kuru ve yeşil ot olarak kullanılırken, daha sonra arı merası oluşumunda etkin bir şekilde yararlanılmaya başlanmıştır.

Arı otu, Çukurova Bölgesi dışında Akdeniz, Ege ve diğer sahil kuşağında kışlık ara ürün olarak yetiştirilebilecek bir bitkidir. Arı otu, arı merası olarak kullanılır. Bol çiçeğe sahip olması, uzun süre çiçekli kalması, çiçeklerinin bol miktarda polen ve bal özü içermesi nedeniyle bal arıları tarafından çok   sevilmektedir.

  Arı otu 60-100 cm kadar boylanan bir bitkidir. Sapın üzeri dikenimsi tüylerle kaplıdır. Bir çiçek salkımında çiçeklenme, yaklaşık bir hafta sürmektedir. Dünyada 13 türü vardır, ancak 5 türü arı merası teşkilinde kullanılmaktadır.

ARI OTU (FASELYA) EKİMİ

  Faselya (Arı otu) ekim zamanı ılıman bölgelerde (Çukurova Bölgesi dışında Akdeniz, Ege ve diğer sahil kuşağında)sonbaharda yapılabiliniyorken sert iklime sahip bölgelerde ilkbaharda yapılır.

Arı otunun yetiştirilmesi, tohumlarının biraz küçük olmasından dolayı, daha özenli bir tohum yatağı hazırlanmasını gerektirir. Ekimi yapılacak arazinin toprağı iyice sürülüp inceltilmelidir. Ekim 20 ile 70 cm aralıklı sıralara yapılabilir. Dekara 5-6 kg saf azot ve fosfor gelecek şekilde gübrelenmelidir, ekimden önce tohumluk karıncaya karşı ilaçlanmalıdır. Ekim şekli; makineli ekim veya elle serpme şeklinde olabilir. Dekara atılacak tohum 1-1,5kg olup 1-2cm derinliğe bırakılmalıdır. Daha sonra toprak kapatılır. Mevsimsel yağış varsa sulama yapmaya gerek kalmazken, yağış yoksa sulama yapılmalıdır.

  Arı otu hastalık ve zararlılara karşı son derece dayanıklı bir bitki olduğundan yetiştirme mevsiminde ilaçlanmasına gerek yoktur.

 Arı otu balarılarının nektar ve polen kaynağı olarak dünyanın en üstün 20 bal bitkisi içerisinde yer almaktadır. Arıların arı otunu daha çok nektar kaynağı olarak kullandıkları, bu sayede daha iyi koloni populasyon gelişimi sağladıkları saptanmıştır. Arılı çerçeve sayısı, yavrulu alan miktarı ve koloni ağırlığı gibi özelliklerde iyileşme sağlanmıştır. Nektar, polen ve bal miktarında %50 artış sağlar.