YERLİ ARI IRKLARI

1) Anadolu Arısı (Apis mellifera anatoliaca) ve Ekotipleri

İç Anadolu'da yaşayan anadolu arısı hafif esmer renkli ve küçük yapılıdır. Bal ve yavru verimi iyidir. Hastalıklara karşı da dayanıklı olan bu ırk  sert geçen kış aylarında bile verimlidir.

Karniyol Arısına da benzeyen Anadolu Irkı İtalyan Arısının ekolojik  farklılaşmasının sonucudur.

Anadolu Arısının ekolojik farklılaşmasından oluşan diğer ırkları Kılıç, Kalkan, Muğla Arısı, Orta Anadolu Arısı , Hatay Arısı ve Gökçeada Arılarıdır. İçlerinde en yaygın olanları Anadolu Arısı ve Muğla Arısıdır.

Muğla Arısı genellikle Türkiye'nin batısında yaygın olarak görülür.

Kılıç ve Kalkan Arıları günümüzde kaybolmak üzeredir. Kılıç Arısı oldukça hırçındır ve kovan giriş deliğine dikey olarak petek örer. Kalkan Arısı ise iyi huyludur ve kovan giriş deliğine yatay yönde petek örerler. Dil uzunluğu 6.5 cm uzunluğundadır. Kışlatma yeteneği iyi olan ekotiplerdendir. Oğul verme eğilimi yüksektir. Fakat peteği düzensiz örerler ve parazitlere karşı dirençli değildirler. 

2) Muğla Arısı

Muğla Arısı gezginci arıcılar için ideal bir ırktır.Rengi esmerden koyu sarı renge kadar değişkenlik gösterir. Bal verimi yüksek, çalışkan , kışlama yeteneği fazla olan bu ırk İç Anadolu Bölgesinde kışlatılmamalıdır. Sebebi kovanda kışlayan arı miktarı fazla olduğu için bal tüketimi fazladır.

Mayıs ayında en az 5 aktif çerçevesiolmalıdır. Sonbaha kadar yumurtlayan Muğla Arısı sonbaharda çam balı için yüksek popülasyon oluşturur. Hem çamdan hem de çiçekten nektar alarak iki kat yapar. Ağustos- eylül aylarında çam pamuklu koşnilinin salgıladığı salgıdan Muğla cinsi arılar çam balı üretirler.